Günaydın

 

Seninle her buluştuğumuzda seninle esas buluşma amacımızı seni görür görmez unutuyor ve saatler boyu saçma sapan konuşuyorum.

Beni maruz gör, mazur gör, mezura gör, neydi ya o kelime. 

Ne skimse, görüyorsun da üstelik, ya bu kız ben sana kitap verecektim dedi, bütün akşam aya baktı demeden, sen de o aya bakıyorsun, benimle birlikte. Bize birer çay daha söylüyorsun, kahkaha atıyorsun. Ben biraz daha yürümek isterken tam da, biraz daha yürüyelim mi diyorsun. Uzaya çıkıp geri geliyorsun, hiç üşenmeden.

Vapurlar geçiyor. Kış geliyor. İçimden diyorum ki beni kıştan koru. Dışından diyorsun ki kış da güzel. Haklısın. Sen siktir git burdan kış, kız üzülüyor deseydin sana bu kadar saygı duymazdım ve saygı duymasam olmazdı böyle. Evet diyorum kış da güzel. Haklısın. Çünkü fark ettim ki öyle desende kolumdan çekip beni kışın elinden alman 1 saniyeni alıyor. Ellerine bakıyorum, ellerin çok güzel.

Bu ışıklar ne güzelmiş ya dediğim ışıklar bok gibi şeyler çıkıyor ve çok üzülüyorum, sana diyorum ki ben çok üzüldüm, hapse atar mısın bunları, bir sebep buluyorsun. Diyorum ki estetik yoksunluğu suçu yok mu ne olur müdahale et, buluyorsun. Özlemin huzur ve sükununu bozmak suçu, rahatlayıp bir nefes alıyorum çünkü bu büyük bir şey anlıyor musun ben üzüldüm diye duvara yapıştırdın o salakları. Sana çok teşekkür ederim. Bu benim için gerçekten büyük bir nefes. 

Yine unuttum diyorum, o her neyse, sana o kitabı getirmeyi, sana o otları, sana çiçekleri, olsun diyorsun, bir dahaki sefere. Bir dahaki sefere yine unutacağım biliyorsun değil mi, ama beynim bilmeden yapıyor yemin ederim, o kitapları, o çiçekleri, o otları sana alıp alıp unutuyorum getirmeyi. Bence beynim bilerek oyun oynuyor kalbime, bu salak yapamayacak, ben bari unutayım da yine buluşup kikirdesinler diye. Hep benimle gülümseyerek buluş diye. 

Bu salak yine neyi unuttu kim bilir.

Umarım hayatım boyunca her şeyi unutup unutup ya yine unuttum diye senin yanına gelirim ve hep çok güleriz. 

İyi geceler. 

Günaydın.