Sanki

 

Merhaba,

Ben eve geldim, beni merak etmeyin. Sarhoş olunca sesi çok güzel zannına kapılıp hepimizi esir alan o koca memeli kızın söylediği şarkı gibiyim ama geçer, hallederim. Sözlerim aslında güzel, yorgun ve eskiyim, melodim de etkileyici belki ama kadının sesi çok çirkin, ve memeleri var. Çok memeleri var ve o yüzden, kimse beni dinlemiyor.

Sabah sekizde davşan gibi ağır cezanın önünde belirdim. Dedim bizim duruşmamız var. Dedim bizim. Ben herkesi kendim gibi bilirim. Bunu mütevazilik diye satan dolandırıcılara da inanmayın, onlar allah'ı da kendileri gibi sanıyorlar. Nereden biliyorum diye sormayın. Ben. Eve geldim. Beni merak etmeyin. Dünyamızda saatlere bile inanmayın ve bu benden bir uyarıdır. Dünyamızda, duvarlara bile inanmayın. 

Çok kelime var, dünya üzerinde çok fazla kelime var ve hepsi o kadar çok yan yana geliyor ki hangisine yetişeceğimi şaşırıyorum. Bana yardım edin. Üst katımdaki adamlar çok gürültülü yürüyor ve belalarını sikeceğim. Zaten saldırıya uğramışım, kafamın içi füzelerce cümle dolu. Çok çirkinim, hatta belki küfürbaz yazar adamlar gibiyim, küfürlerce, size ne ya, size ne, zaten sinirliyim. 

Neyse ne, eve geldim, ne diyordum. Ben. Eve. Geldim. Şarkı açtım bir tane ve kim olsa beğenmez. Ben de beğenmedim. Mutfağa gidip bi bira alayım dedim, gidene kadar kim bilir kimlerle savaşacağım. Gözüm yemedi inanır mısınız. Gücüm yetmedi. Zabanan ağır ceza mahkemesinin dikiz aynasında pembe rujunu tazelemekte idin? Ha benim. Mutfağa gidiyorum, hakkınızı. Helal. Edin. 

Saatlerce makyaj videosu izleyip eyeliner'ımı elimin tersiyle sildim. 

Tek

Başıma

Sanki

Mahşer

Yeriyim.

Ben. Eve geldim. Bu evin, bu yerle yeksanın, bu dünyanın beni bir yerlere sığdıramamasının da zamanında hakkını verdim. Şimdi artık sadece sinirliyim. Ve çok şefkatli. Bu gidip gelmenin arasında beni bulun, aseton ile rimelimi siliyor olacağım. Beni bulun. Tek. Başıma. Sanki. Mahşer. Yeriyi