Kısır

 

Elimi tutsana dedim, yazamıyorum.

Elimi tutsana, yaşayamıyorum.

İmdat, uyanamıyorum.

Uyandım.

Neydim ben, günlerden kimdi, bu neyin sabahı yine yapayalnız.

Uyandım.

Dünyadayım ve hatta yaz ve hatta pazar.

Yaşamak hiç bu kadar zor olmazdı.

Üstelik yazken. Sen bile yokken.

Her şey ne kadar zordu ama hayattaydım, şimdi her şey çok kolay ama hayatta değilim.

Sesinin var olduğunu bildiğim bir dünyadayım artık ve belli ki burası çok güzel.

Bana dokunsana.

Bana bir tane dokunsana.

Gözyaşlarımı silsene dedim, yaşayamıyorum.

Beni biraz güldürsene.

İmdat, uyuyamıyorum.

Uyudum.

Neydim ben, günlerden kimdi, bu neyin gecesi yine yapayalnız.

Uyudum.

Rüyadayım ve hatta bahar ve cumartesi.

Rüyamda koşa koşa gidip bir sürü taze otlar aldım.

Dünyanın en güzel gülümsemesini düşünüp bulgur ıslattım.

Nane doğradım, ve taze soğanlar, maydanozlar ve yağmurlar,

Ev yağmur sonrası koktu,

İçime çektim.

Sen güldün, ben içime çektim.

Seni seviyorum demek az gelirdi çünkü içinde var olduğun bu dünyayı bile seviyordum artık.

Sen güldün, ben nane doğradım.

Sen güldün, ben sana baktım.

Bulguru, otları, salçayı, her şeyi tezgaha bırakıp yere oturdum.

Seni çok sevecek ve bunu sana asla anlatamayacaktım.

Seni hep sevecek ve bunu sana en güzel ben anlatacaktım.  

Elimi tutsana dedim, yaşayamıyorum.