Sakin

"beni aramışsın" dedi. 

"yooo" dedim.  

olanca sakinliği ile.

olanca sakinliğim ile.

rimel sürüyordum ya, hep seni düşünüyorum gibi mi olmuş, içimin ormanları yanıyordu, o esnada telefonum itfaiye yerine seni mi aramış, kimsesizdim elim seni mi tutmuş, kalbime heves diye salıncak mı kurdun, ketıla bi damla su mu koydun, bir şarkı mı açtın, ben istemeden bira mı söyledin, seni özledim, seni çok özledim, ambulans mı çağırdın, sedye mi getirdin.

"yanlışlıkla aradım herhalde öyle bastı telefon kendisi çantamda ya şifre de yok ekranda ben şifre koyayım en iyisi napıyosa bu telefon çay söylemiştim ben evet çay söylüyordum ben de kendime açık olsun bana çay verir misiniz acil" dedim.

"iyi misin" dedi.

"iyiyim" dedim. 

olanca sakinliği ile.

olanca sakinliğim ile.

hayır ağlamıyordum, beynimi birazcık su basmıştı sadece ve o suları kafatasımın içinde tutmakta zorlanıyordum. iyi misin sorusunun o sakin gelişinin altına ağlaya ağlaya uzanıp bir ağacın altında hafif serin güneşli bir havada uyur gibi bir ömür uyumak istiyordum sadece güvenle, ama iyiydim değil mi, iyiyim demiştim bi kere, ben hallederdim. neşem yerindeydi falan, çok hem de, keşke hoppaaaaa diye bağırıp iki de göbek atsaydım, ne bileyim. 

"ben de işte tatildeyim" dedi.

"afedersin" dedim. "rahatsız etmek asla istemezdim ama işte telefonum"

"ne demek rahatsızlık" dedi. "aşk olsun"

olanca sakinliği ile.

olanca sakinliğim ile.

tatil yerlerinin en güzelinde ol isterim, benimle hep böyle gülümseyerek, sakince konuş, günler hep turuncu batsın olduğun yerde, annen seni hiç unutmasın, telefonun telaşla çalmasın. sevdiklerini sevdiğin insanlar da sevsin. deniz rüzgarı sana hiç tersten esmesin. üşüme. dolunay, çektiğin bütün  fotoğraflarda güzel çıksın. her sene leylak koklayabil. rüzgara elinle dokun. uyandığında güzel şarklar sana eşlik etsin. bir buluta bakıp şaşır. dünyayı sev isterim. en çok da dünya seni sevsin. 

"o zaman, görüşürüz" dedi.

"tamam" dedim. "görüşürüz."

olanca sakinliği ile.

olanca sakinliğim ile.