Beni kim aklında tutacak?

 

Az evvel mutfaktan bir tuz buz olma sesi, geldi. Virgülü doğru yerde kullandım endişe etmeyin. Hissettiğim yerde. Sakince ayağa kalkıp gittim, muziç en sevdiğim bardağı kırmış. Baktım biraz önce, öylece yerlere, süpürdüm sonra el süpürgesi ile. 

Sonra geri salona yürürken şeyi düşündüm, hani içerden bi yerden de tuz buz olma sesi geliyor bazen ya, hayatlarımızda, o zamanlar napıyorum diye, aynı böyle, önce bi gidip bakıyorum, en sevdiğim yerler kırılmış, tamam diyorum napim, sakince süpürüyorum hatta belki de o esnada hayatı seven bi şarkı söyleyerek, ve gülümseyerek, sonra geri gelip devam ediyorum hayatıma, bu yüzden kimse bir şey anlamıyor. Okey. 

Belki acaba,

Beni kim aklında tutacak? Neyin önemi ve neyin nezaketi bu, sinirlenince ya da çok üzüldüğümde duvarları yıksam ne olacak, bu dünyada kimin aklında kalacağım öylece duran sakin nezaketimle? Ya da kalsam ne olacak?

Sonra yatak odamdan bir ses geldi bir şeyler devrildi falan, yalnızım evde. Korktum o yüzden yine. Telefondan feneri bulup açtım çünkü sanki ışığı açsam daha mı az yakalanıcam evimi ele geçiren gürültülü cinlere karşı bilmiyorum, salaklık diye de özetleyebilirim. Baktım, üst üste duran kitapların canları kendini yere atmak istemiş muhtemelen çünkü içerde sadece devrik kitaplar var. Onlara da baktım, kimler diye, şiirler var ve birtakım hikayeler, bazı kanunlar ve oğuz ataylar. oğuz atayı çok seviyorum bu arada. Düzelticektim. Neyse dedim, siktiret. Zaten canım sıkkın. 

Çünkü dedim, beni kim aklında tutacak? Sabah kalksam ve bu ev başıma yıkılsa kim derki geçen özleme gittim ve evi başına yıkılmıştı. Kimse. Benim yanımdan çıkıp elektrik faturasını dert etmeye devam edecek, ya da sevdiğinin ona yazdığı mesajı, yarınki duruşmasını, çocuğunun derdini, elbette ki hepsi çok önemli, bunu sorgulamıyorum. 

Sonra fark ettim ki bu dünyada birinin derdi olmak istiyorum ben de. Bir kere. 

Ama ben dert olmamak odaklı yaşamışım hep, hiç kimseye. Patronuma dert olmayayım it gibi çalışıp sadece kiramı ödediğim paraya okey diyeyim, arkadaşlarıma dert olmayayım, nerede ne içmek isterlerse o esnada orada olayım, anama babama dert olmayayım, ben hallederim, 

Ama işte beni kim aklında tutacak? Beni kimse.

Beni kimse.